ఇంగలంబు తోడ నిల సల్పుతోడను పరుని యాలితోడ పతితుతోడ సరసమాడుటెల్ల చావుకు మూలము విశ్వదాభిరామ వినురవేమ!
ఆత్మబుద్ధి వలన నఖిలంబ తానయ్యె జీవబుద్ధి వలన జీవుడయ్యె మోహబుద్ధిలయము ముందర గనుగొను విశ్వదాభిరామ వినురమేమ!
ఆలిమాటలు విని అన్నదమ్ముల రోసి వేరేపోవువాడు వెర్రివాడు కుక్కతోక పట్టి గోదారీదినా? విశ్వదాభిరామ వినుర వేమ!
ఆశయనెడి త్రాళ్ళ నఖిల జనంబులు కట్టుపడుచు ముక్తిగానరైరి జ్ఞానఖడ్గమునను ఖండింప రాదొకో విశ్వదాభిరామ వినురవేమా!
ఆశయనెడు దాని గోసివేయగాలేక మొహబుద్ది వలన మునుగువారు కాశివాసులైన గనబోరు మోక్షము విశ్వదాభిరామ వినురవేమా!
చిక్కియున్నవేళ సింహంబునైనను బక్క కుక్కయైనా బాధసేయు బలిమిలేని వేళ పంతములు చెల్లవు విశ్వదాభిరామ వినురవేమ
చిత్తశుద్ధి కలిగిచేసిన పుణ్యంబు కొంచెమైన నదియు కొదవగాదు విత్తనంబు మర్రి వృక్షంబునకు నెంతో విశ్వదాభిరామ వినుర వేమ!
చనువారెల్లను జనులం జనిపోయిన వారి పుణ్య సత్కథలెల్లన్‌ వినవలె గనవలె మనవలె నని మషులకు దెలుసగూడ దంత్యము వేమా
చిత్తమనేడి వేరే శిథిలమైనప్పుడే ప్రకృతి యనెడి చెట్టు పడును పిదప గోర్కులనెడి పెద్దకొమ్మలెండును గదా విశ్వదాభిరామ వినురవేమా!
అనువుగాని చోట అధికులమనరాదు కొంచెముందుటెల్ల కొదువకాదు కొండ యద్దమందు కొంచమై ఉండదా విశ్వదాభిరామ వినురవేమ
అల్పబుద్ధివానికధికారమిచ్చిన దొడ్డవారినెల్ల తొలగగొట్టు చెప్పుదినెడు కుక్క చెరకు తీపెరుగునా విశ్వదాభిరామ వినుర వేమ
అగ్నిబానా మేసి యంబుధి నింకించు రాముడవలి కేగ రాక, నిలిచి చెట్లు గిరులు తెచ్చి సేతువు గట్టడా విశ్వదాభిరామ వినురవేమ!
అనువుగాని చోట అధికుల మనరాదు కొంచెముండుటెల్ల కొదువగాదు కొండ యద్దమందు కొంచెమై యుండదా విశ్వదాభిరామ వినురవేమ!
అల్పుడెప్పుడు పలుకు నాడంబరముగాను సజ్జనుండు పలుకు చల్లగాను కంచు మోగినట్లు కనకంబు మోగునా విశ్వదాభిరామ వినుర వేమ!
అతిథి రాక చూచి యదలించి పడవైచి కఠిన చితులగుచు గానలేరు కర్మమునకు ముందు ధర్మము గానరో విశ్వదాభిరామ వినురవేమా!
అన్నదానమునకు నధిక సంపదగల్గి యమరలోక పూజ్యుడగును మీఱు అన్నమగును బ్రహ్మమది కనలేరయా విశ్వదాభిరామ వినురవేమ
అర్ధ యంకణమున కాధారమైనట్టి యొంటిమేడ గుంజు నొనరనిల్పె నింటికొక మగండె యిల్లాండ్రునేద్గురు విశ్వదాభిరామ వినురవేమ
