ఆశయనెడు దాని గోసివేయగాలేక మొహబుద్ది వలన మునుగువారు కాశివాసులైన గనబోరు మోక్షము విశ్వదాభిరామ వినురవేమా!
చిక్కియున్నవేళ సింహంబునైనను బక్క కుక్కయైనా బాధసేయు బలిమిలేని వేళ పంతములు చెల్లవు విశ్వదాభిరామ వినురవేమ
చిత్తశుద్ధి కలిగిచేసిన పుణ్యంబు కొంచెమైన నదియు కొదవగాదు విత్తనంబు మర్రి వృక్షంబునకు నెంతో విశ్వదాభిరామ వినుర వేమ!
చనువారెల్లను జనులం జనిపోయిన వారి పుణ్య సత్కథలెల్లన్‌ వినవలె గనవలె మనవలె నని మషులకు దెలుసగూడ దంత్యము వేమా
చిత్తమనేడి వేరే శిథిలమైనప్పుడే ప్రకృతి యనెడి చెట్టు పడును పిదప గోర్కులనెడి పెద్దకొమ్మలెండును గదా విశ్వదాభిరామ వినురవేమా!
అడియాస కొలువుఁ గొలువకు గుడిమణియము సేయఁబోకు కుజనులతోడన్‌ విడువక కూరిమి సేయకు మడవినిఁదో డరయఁకొంటి నరుగకు సుమతీ!
అనువుగాని చోట అధికులమనరాదు కొంచెముందుటెల్ల కొదువకాదు కొండ యద్దమందు కొంచమై ఉండదా విశ్వదాభిరామ వినురవేమ
అల్పబుద్ధివానికధికారమిచ్చిన దొడ్డవారినెల్ల తొలగగొట్టు చెప్పుదినెడు కుక్క చెరకు తీపెరుగునా విశ్వదాభిరామ వినుర వేమ
అగ్నిబానా మేసి యంబుధి నింకించు రాముడవలి కేగ రాక, నిలిచి చెట్లు గిరులు తెచ్చి సేతువు గట్టడా విశ్వదాభిరామ వినురవేమ!
అనువుగాని చోట అధికుల మనరాదు కొంచెముండుటెల్ల కొదువగాదు కొండ యద్దమందు కొంచెమై యుండదా విశ్వదాభిరామ వినురవేమ!
అల్పుడెప్పుడు పలుకు నాడంబరముగాను సజ్జనుండు పలుకు చల్లగాను కంచు మోగినట్లు కనకంబు మోగునా విశ్వదాభిరామ వినుర వేమ!
అతిథి రాక చూచి యదలించి పడవైచి కఠిన చితులగుచు గానలేరు కర్మమునకు ముందు ధర్మము గానరో విశ్వదాభిరామ వినురవేమా!
అర్ధ యంకణమున కాధారమైనట్టి యొంటిమేడ గుంజు నొనరనిల్పె నింటికొక మగండె యిల్లాండ్రునేద్గురు విశ్వదాభిరామ వినురవేమ
